Η παρουσία παρασίτων στο σώμα οδηγεί σε σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Αυτές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη αλλεργιών, γενική εξάντληση και μείωση της ανοσολογικής άμυνας, κατάσταση υποβιταμίνωσης και αναιμίας, καθώς και διαταραχές του νευρικού συστήματος, νευρώσεις, αϋπνία και απώλεια όρεξης. Η σωστή θεραπεία κατά των παρασίτων, των προνυμφών και των αυγών τους, καθώς και η χρήση φαρμάκων που αποκαθιστούν τις μεταβολικές διεργασίες που διαταράσσονται από την παρουσία στο σώμα των μη προσκεκλημένων επισκεπτών, μπορούν να απαλλαγούν από όλες αυτές τις εκδηλώσεις.
Απαλλαγή από τα παράσιτα: γενικές αρχές
Πρώτα απ 'όλα, η θεραπεία στοχεύει στην πλήρη απομάκρυνση του σώματος των σκουληκιών και των προνυμφών τους. Εάν παραμείνει τουλάχιστον ένα παράσιτο στο σώμα, μπορεί να εμφανιστεί ξανά μόλυνση. Τα φάρμακα και μόνο είναι απαραίτητα εδώ, καθώς πολλά παράσιτα μεταδίδονται μέσω βρώμικων χεριών. Από αυτήν την άποψη, ακόμη και αν ο ασθενής έχει πιει ένα φάρμακο κατά των παρασίτων, αλλά ταυτόχρονα παραβλέπει τους κανόνες της προσωπικής υγιεινής και έρχεται σε συνεχή επαφή με την πηγή των παρασίτων (ανθρώπους ή ζώα), είναι δυνατή η ταχεία επαναμόλυνση.
Επομένως, η θεραπεία των παρασίτων αποτελείται από δύο υποχρεωτικά συστατικά:
- Η χρήση παρασιτικών παραγόντων για την απομάκρυνσή τους από το σώμα.
- Πρόληψη της επαναμόλυνσης (προσωπική υγιεινή, απολύμανση του σπιτιού, προσωπικά αντικείμενα και επιφάνειες, θεραπεία όλων των μελών της οικογένειας, κατοικίδια ζώα).
Επιπλέον, υπάρχει συχνά ανάγκη για πρόσθετη θεραπεία για εκείνες τις ασθένειες που προκαλούνται από την παρουσία του παρασίτου στο σώμα.
Θεραπεία κατά των παρασίτων
Η βάση της θεραπείας κατά των παρασίτων που βρίσκονται στο σώμα είναι η χρήση αντι-παρασίτων. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν τους ενήλικες καθώς και τα αυγά και τις προνύμφες τους. Η επιλογή φαρμάκων έναντι παρασίτων θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το γιατρό, αφού λάβει τα αποτελέσματα όλων των απαραίτητων εξετάσεων και αξιολογεί τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Απαγορεύεται η αυτοχορήγηση παρασιτικών φαρμάκων τόσο για τη θεραπεία όσο και για την πρόληψη των σκουληκιών, και αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Πρώτον, όλα τα φάρμακα κατά των παρασίτων ανήκουν σε μια ειδική ομάδα φαρμάκων χημειοθεραπείας, έχουν ισχυρή τοξική επίδραση στους ζωντανούς οργανισμούς. Και το ανθρώπινο σώμα δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτή την άποψη. Η λανθασμένη δοσολογία ή επιλογή φαρμάκων μπορεί να βλάψει το ήπαρ ή τα νεφρά χωρίς να βλάψει τα ελμινθία.
Δεύτερον, ο γιατρός υπολογίζει τη δόση με βάση την ηλικία και το βάρος, χρησιμοποιεί το φάρμακο κατά των παρασίτων σε σύντομο χρονικό διάστημα και τη μέγιστη επιτρεπόμενη και ασφαλή δοσολογία.
Τρίτον, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης, επιλέγεται ένας παράγοντας κατά των παρασίτων που θα είναι αποτελεσματικός στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς διαφορετικοί τύποι σκουληκιών (καθώς και οι προνύμφες και τα αυγά τους) πεθαίνουν από διαφορετικούς τύπους φαρμάκων.
Αντιμετώπιση παρασίτων: Ταξινόμηση φαρμάκων
Τα ναρκωτικά που επηρεάζουν τα παράσιτα και τις μορφές των προνυμφών τους, τα αυγά, χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την επίδρασή τους σε ορισμένες ομάδες σκουληκιών.
Η πρώτη ομάδα είναι ένας παρασιτικός παράγοντας που επηρεάζει μια κατηγορία νηματωδών. Χωρίζονται σε δύο υποκατηγορίες:
- Φάρμακα που είναι αποτελεσματικά έναντι των εντερικών νηματωδών.
- Φάρμακα που δρουν σε εξωεντερικά είδη νηματωδών.
Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει φάρμακα που επηρεάζουν δυσμενώς την κατηγορία των εστέρων. Επίσης εμπίπτουν σε δύο υποομάδες:
- Φάρμακα που δρουν στα εντερικά παράσιτα.
- Φάρμακα που οδηγούν στην καταστροφή των εστέρων εκτός του εντερικού αυλού.
Η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει όλα τα φάρμακα κατά των παρασίτων που δρουν στο βδέλλα. Χωρίζονται επίσης σε υποκατηγορίες:
- Φάρμακα που δρουν στα εντερικά παράσιτα.
- Φάρμακα που οδηγούν στην καταστροφή των εστέρων εκτός του εντερικού αυλού.
Τα ναρκωτικά της τέταρτης ομάδας, που ανήκουν σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, έχουν μια ξεχωριστή θέση. Αυτό σημαίνει ότι ένα τέτοιο φάρμακο παρασίτων είναι αποτελεσματικό κατά των περισσότερων γνωστών ελμινθών.
Συμπληρωματική θεραπεία: θεραπεία αλλεργιών, αύξηση της ευεξίας
Εκτός από την αντιπαρασιτική θεραπεία, τα φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για τη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς, την ομαλοποίηση της ευεξίας και γενικά έχουν ενισχυτικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, λόγω της ισχυρής αλλεργίας του σώματος σε περίπτωση προσβολής από παράσιτα, ενδείκνυται επίσης η θεραπεία αλλεργιών με συγκεκριμένους παράγοντες. Η αλλεργία εμφανίζεται ως απόκριση στην εισβολή και τον πολλαπλασιασμό ξένων παρασίτων και μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια των μαζικών θανάτων παρασίτων. Επομένως, μερικές φορές συνταγογραφούνται αντιισταμινικά για την πρόληψη επιδεινώσεων αλλεργιών στο πλαίσιο της θεραπείας της ελμινθίαση.
Για να ανακουφίσετε τη δηλητηρίαση, αφαιρέστε τα απόβλητα και τα αντιγόνα από τα παράσιτα, ειδικά με έντονη αλλεργία, ενώ παίρνετε ανθελμινθικά, ενδείκνυται ταυτόχρονη χρήση αντιισταμινικών και προσροφητικών. Επιπλέον, η ροφητική και αντιαλλεργική θεραπεία ξεκινά περίπου τρεις ημέρες πριν από τη λήψη του κύριου φαρμάκου και διαρκεί τουλάχιστον 5 ημέρες μετά από αυτό.
Η ελμινθίαση συχνά οδηγεί σε διαταραχή της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας, επομένως συνιστάται η ενεργή χρήση γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν υποστεί ζύμωση, φυτικών τροφίμων και προληπτικής θεραπείας με προβιοτικά για την αποκατάσταση της φυσιολογικής βιοκένωσης. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αξίζει να εξαιρέσετε τα ερεθιστικά, βαριά τρόφιμα, τα πυκνά τρόφιμα και την υπερβολική πρωτεΐνη από τη διατροφή. Τα πιο χρήσιμα είναι σούπες και ελαφριά λαχανικά στιφάδο, δημητριακά και γαλακτοκομικά προϊόντα. Είναι σημαντικό να πίνετε πολλά υγρά για να απομακρύνετε ενεργά τις τοξίνες από το σώμα.